Παρασκευή 29 Ιουνίου 2012

Μετακόμιση

Ήρθε η ώρα.Μετακομίζουμε.Όχι σήμερα,αλλά καλώς εχόντων των πραγμάτων,την Τρίτη.

Γέμισε το σπίτι κούτες,τσάντες,σακούλες.Όλα αναστατωμένα και όλα σε λάθος θέση.Όλα μαζεμένα.

Σε λίγες μέρες αυτό το σπίτι θα είναι παρελθόν,ένα παλιό σπίτι.Είχε και τα καλά του,αλλά τα ελαττώματα του ήταν σαφώς περισσότερα.Φέτος μπορώ να πω ότι ήταν καλή χρονιά,δεν μας έβγαλε πολλές ζημιές και τα έντομα τα είχαμε καταπολεμήσει.Όταν όμως σε μια πολυκατοικία που δεν έχει γίνει απολύμανση,προσπαθείς μες το σπίτι να τα καταπολεμήσεις,ο αγώνας είναι εξαιρετικά δύσκολος...Φέτος επειδή μες το σπίτι κάναμε πολύ νωρίς απολύμανση,τα καταφέραμε.Επίσης φέτος,δεν μας έβγαλε τις ατέλειωτες ζημιές που μας έβγαζε άλλη φορά.Στην αρχή που μπήκαμε,κάθε μέρα έπρεπε και από κάτι να διορθώσουμε.Ο πατέρας μου λέει ότι έπρεπε να έχουμε έναν μόνιμο μάστορα να τον έχουμε μόνο για μας,και να πιάνουν τα χέρια του από όλα,υδραυλικά,ηλεκτρολογικά,και ό,τι άλλο μπορείς να φανταστείς.

Το μόνο που σκέφτομαι σε αυτό το σπίτι που πάμε τώρα,εκτός ότι δεν έχει ντουλάπες,όπως εδώ που κάθε δωμάτιο έχει τη δική του,είναι ότι δεν θα έχω που να κάνω τις κατασκευές μου,αν αποφασίσω να κάνω και νέες. Λεπτομέρεια θα μου πεις,αλλά για μένα δεν είναι και τόσο λεπτομέρεια.Τώρα που το σκέφτομαι όμως,υπάρχει και το τραπέζι της βεράντας.Τραπέζι στην κουζίνα δεν θα έχουμε,αλλά μάλλον,όπως φαίνεται,θα τρώμε σε αυτό της τραπεζαρίας,γιατί το θεωρώ βλακεία,σε έναν ενιαίο,όχι πολύ μεγάλο χώρο,να υπάρχουν πολύ κοντά δύο τραπέζια.

Να πω την αλήθεια,ποτέ δεν θα καταλάβω πως γίνεται στις πολυκατοικίες,να μην γίνεται απολύμανση.Δεν κάνουν πουθενά.Ελπίζω εκεί να κάνουν,επειδή είναι καινούρια και καλεί συνεργείο,όπως είπε ο άνθρωπος,για καθαριότητα,σε αντίθεση με εδώ που είμαστε,που καθαρίζει η γυναίκα του διαχειριστή.Το θεωρώ μεγάλη βλακεία να μην γίνεται απολύμανση.Δηλαδή έχουν αγάπη για τις κατσαρίδες,μήπως θέλουν να τις κάνουν κατοικίδια ή η αδιαφορία τους είναι τόσο μεγάλη που και να τρέχουν στο σπίτι,αυτοί δίπλα κάθονται και τρώνε;Επίσης αυτό που μου τη σπάει είναι που όλα τα σπίτια σχεδόν δεν έχουν ντουλάπες και πρέπει εσύ να την αγοράσεις.Όλα αυτά στην Αθήνα φαίνονται εξωπραγματικά.Απολύμανση γίνεται συνήθως το Μάιο και κάθε σπίτι,ακόμα και μια μικρή γκαρσονιέρα,έχει τη ντουλάπα της.Εδώ που μένουμε έχει ντουλάπες γιατί τις έφτιαξαν οι ίδιοι οι ιδιοκτήτες,επειδή μένανε.Εκεί που πάμε δεν υπάρχει.

Γενικά,τα τελευταία δύο χρόνια,κάθε μέρα,εξωγήινη αισθάνομαι.Όταν βλέπω κάτι τέτοιες βλακείες...Για όλους εδώ θεωρούνται αυτονόητα,δεν τους κάνουν εντύπωση,εμένα μου φαίνονται εξωφρενικά.Όπως μου φαίνεται εξωφρενικό να ανάβουν ατέλειωτες ώρες το χειμώνα το καλοριφέρ επειδή θέλουν να κυκλοφορούν μέσα σε σάουνα.Το θεωρώ ανθυγιεινό και αντι-οικολογικό,χώρια τη ζημιά στην τσέπη σου.Ίσως εδώ να είναι πλούσιοι,τι να πω...Σίγουρα,αν εδώ κάνεις σωστό κουμάντο,τα έξοδα είναι απείρως λιγότερα,κυρίως όταν είσαι τσιγκούνης και την βγάζεις με ένα γιαούρτι και λαχανικά απ'την λαική,που είναι απείρως φτηνότερη από της Αθήνας,σε όλες τις περιοχές.Επίσης αρκετοί έχουν τα χωραφάκια τους στα χωριά,που κι από εκεί έχουν τα προιόντα τους,φρέσκα και τσάμπα.Οι αποστάσεις είναι μικρές,το αμάξι το κινούν λιγότερο,λιγότερη βενζίνη.Έτσι τα έξοδα είναι πολύ πολύ χαμηλότερα.Δεν τους φεύγουν χρήματα σε ταξί,λεωφορεία,κάρτες λεωφορείου.Τα ενοίκια είναι χαμηλότερα,αλλά οι περισσότεροι έχουν δικά τους σπίτια.Η κρίση είναι στις μεγάλες πόλεις,εκείνες έχει τσακίσει πολύ,Αθήνα,Θεσσαλονίκη,Πάτρα,Λάρισα,Ηράκλειο,υποθέτω και σε αρκετές ακόμα.Εκεί είναι τα μεγάλα προβλήματα.Η Κατερίνη,αν και πόλη,η συμπεριφορά και η νοοτροπία όλων είναι χωριάτικη.

Τέλος πάντων...Μάλλον εδώ ισχύει το ή στραβός είναι ο γιαλός ή στραβά αρμενίζουμε...Όλοι αυτοί που είναι απέναντι μου, εμένα θα λένε παράξενη την ίδια ώρα που εγώ λέω αυτούς..Άρα άκρη δεν βγάζεις...Δεν μιλάω και τελειώνει η υπόθεση, μήπως θα καταλάβει κανείς ή θα αλλάξει κάτι;Δεν υπάρχει περίπτωση άρα γιατί να χαλιέμαι; Ό, τι και να πω,ούτε τίποτα θα αλλάξει, ούτε θα αποκτήσω παρέες.Κυρίως αυτό...Οι παρέες μου θα είναι πάντα στην Αθήνα,οι άνθρωποι που αγαπώ και εκείνοι αποδεδειγμένα με αγαπάνε,όχι με λόγια,αλλά με πράξεις,και όταν πάω είναι αγκαλιά για μένα και δεν ξέρω ποιόν να πρωτοσυναντήσω.

Μετακόμιση λοιπόν...

Αλλαγή...Μου αρέσουν οι αλλαγές...

Η διάθεση ανεβαίνει.Μου αρέσει αυτό.

Ποτέ δεν με φόβισαν οι μετακομίσεις,μέχρι τα 26,στην Αθήνα,στο ενοίκιο μέναμε.Στην ουσία,μόνο από το 2002 μέχρι το 2010,δεν πλήρωσα ενοίκιο.

Δεν με ενοχλεί.Πάντα μια μετακόμιση φέρει το στοιχείο του καινούριου.Σαν άνθρωπος,βαριέμαι εύκολα.Μου αρέσει να μετακομίζω.

Αγαπώ τις αλλαγές...


ΥΓ:Σαν ουράνιο τόξο μετά την καταιγίδα,είναι κι η μετακόμιση,και οι αλλαγές γενικά...



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου