Άλλοτε κίτρινα...
Άλλοτε μωβ...
Άλλοτε κόκκινα ή άσπρα...
Άλλοτε γαλάζια του ουρανού...
Ανθισμένες αμυγδαλιές και λουλούδια στους κήπους.
Άνοιξη! Τι υπέροχη εποχή! Γεμάτη χρώμα.Μετά από έναν δύσκολο χειμώνα,με πολλές βροχές και με μπόλικη μελαγχολία...
Πολλές φορές έχω σκεφτεί ότι θέλω να ζω κάπου που να έχει μόνο καλοκαίρι ή να μεταναστεύω στο άλλο ημισφαίριο όταν εδώ έχει χειμώνα.Δεν μπορώ αυτή τη μουντή διάθεση, τον μουντό καιρό, τη συννεφιά, τη βροχή, το χιόνι.Όχι επειδή κρυώνω ιδιαίτερα-αν, και μεταξύ μας, φέτος κρυώναμε πολύ-αλλά μου χαλάει η διάθεση.Θα μου πείτε σε όλους αλλά κυριολεκτικά δεν αντέχω όλη αυτή την κατάθλιψη.Καθετί που μου χαλάει την διάθεση το εξορίζω.Ούτε ειδήσεις,ούτε καν τρειλερ ειδήσεων και ό,τι θέλω το διαβάζω-επιλεκτικά- από το ίντερνετ.Προσπαθώ να είμαι σε θετική διάθεση.Γιατί δεν γίνεται αλλιώς.Δεν θα αφήσουμε να μας λυγίσουν αυτοί που προσπαθούν πολύ να το κάνουν,να παίξουν στις πλάτες μας,να πουλήσουν τα πάντα και μετά να ''τρώνε'' ευχαριστημένοι.Ε, λοιπόν, αυτό το φαγοπότι θα τους κάτσει στο λαιμό...Θέλουν να μας βλέπουν καταθλιπτικούς;Τόσο πιο πολύ,για σπάσιμο,θα μας βλέπουν γελαστούς.Απλά τα πράγματα.
Άνοιξη. Η εποχή που η διάθεση ανοίγει, μαζί με τα χρώματα γύρω μας που παύουν να έχουν σκούρες αποχρώσεις και γίνονται πιο ανοιχτά.
Όλα ανοίγουν.
Χρώματα, αρώματα, διάθεση, καιρός, καρδιές, χαμόγελο.
Άνοιξη.
Μια εποχή που αγαπώ.
