Διάβασα δύο βιβλία από την ίδια συγγραφέα,από την Τουρκία,της Ντουιγκού Ασένα. Από εκείνα τα βιβλία που έχουν να σε διδάξουν κάτι.Το πρώτο μάλιστα το είχαν απαγορεύσει στην Τουρκία ως ''επιβλαβές'' ανάγνωσμα για παιδιά και εφήβους. Στην ουσία το δεύτερο βιβλίο αποτελεί συνέχεια του πρώτου.
Ο λόγος φυσικά της απαγόρευσης είναι ότι η γυναίκα που περιγράφεται,τόσο στο πρώτο,όσο και στο δεύτερο βιβλίο,η ίδια γυναίκα,που θα μπορούσε να είναι οποιαδήποτε(γι'αυτό και δεν αναφέρεται όνομα), είναι μια γυναίκα που τολμάει και δεν υποτάσεται στην θέληση των αντρών.Μια γυναίκα με τη δική της προσωπικότητα.Μια γυναίκα με δύναμη ψυχής.
Γενικά τολμάει.Να σηκώσει ανάστημα σε μια κοινωνία από άντρες για άντρες.Τολμάει να πει τη γνώμη της.Τολμάει πρώτα από όλα να έχει γνώμη.Να μην υιοθετεί τη γνώμη των αντρών,αλλά να διαμορφώνει δική της.Τολμάει να φεύγει όταν ο έρωτας τελειώνει,όταν η συμβίωση είναι αφόρητη.Τολμάει να είναι ο εαυτός της και όχι κάτι άλλο που της επιβάλλουν. Τολμάει να στέκεται στα πόδια της.
Αυτή η γυναίκα που προέρχεται από ένα πιο αυστηρό κοινωνικό πλαίσιο από αυτό που έχουμε συνηθίσει στις δυτικές κοινωνίες,σκανδαλίζει συχνά τους άντρες με την συμπεριφορά της.Όχι επειδή η συμπεριφορά της είναι προκλητική.Απλά επειδή εκείνοι,συνηθισμένοι από γυναίκες που σκύβουν το κεφάλι και κάνουν ό,τι τους πουν εκείνοι,αυτή η γυναίκα, η τόσο ανεξάρτητη και δυναμική,τους κάθεται στο στομάχι,σαν γροθιά. Δεν μπορούν να την υποτάξουν και αυτό τους ενοχλεί.
Αυτή η κοπέλα μεγαλώνει σε ένα αυστηρό σπίτι, με μια μητέρα όπως όλες,στη χώρα της,θύμα, και έναν πατέρα, όπως όλοι στη χώρα της,αφέντης, που κατα βάθος δεν ήταν και τόσο κακός, αλλά κι αυτός θύμα μιας κοινωνίας που του επέβαλε να είναι αφέντης.
Προσπαθεί να βρει τον εαυτό της, να προβάλει τις απόψεις της,να ακουστεί η φωνή της,σε μια κοινωνία που δεν έχει συνηθίσει να ακούει τα θέλω των γυναικών.Και τα καταφέρνει πολύ καλά.Ακόμα κι όταν δεν τα καταφέρνει σε κάτι,τουλάχιστον έχει προσπαθήσει με όλες της τις δυνάμεις.
Μια τέτοια γυναίκα θα μπορούσε να είναι οποιαδήποτε.Σε οποιαδήποτε κοινωνία,προοδευτική ή αυστηρή.Γι'αυτό και ήταν σωστή η επιλογή να μην έχει όνομα.Θα μπορούσε να είναι μια φίλη μας,μια γνωστή μας.
Θα μπορούσε να είναι ο εαυτός μας.Εμείς οι ίδιες.
Φράσεις και απόψεις της ηρωίδας θεωρούνται πολύ προοδευτικές:
''Πρέπει να ορθώνεσαι,να μην λυγίζεις μπροστά σ'αυτούς που σιχαίνεσαι,να μην γίνεσαι σαν κι αυτούς,να μην κουβαλάς τη δική τους κακία.Πρέπει να πιστέψεις ότι είσαι δυνατή''.
''Δεν θέλω να ζήσω μια ζωή ήρεμη(μονότονη),σίγουρη(ψόφια), ήσυχη(εξαρτημένη).Θέλω μια ζωή διαφορετική, ζωντανή,ανεξάρτητη''.
''Δεν μπορεί να γίνει ζωή χωρίς εξουσιαστές και εξουσιαζόμενους;''
''Πηγαίνω αντίθετα στο ρεύμα;Δεν πειράζει,ας πηγαίνω.Δεν θα δείξω αγνωμοσύνη στον εαυτό μου, δεν θα μπω στα καλούπια που θέλουν''.
''Αν μ'αγαπάς, να με θέλεις,μη με καταδυναστεύεις,μη με υποτιμάς, είμαστε ίσοι, αν δεν με θεωρείς ίση, φεύγω''.
''Δεν σπατάλησα ούτε μια στιγμή της ζωής μου. Από όλα κάτι κέρδισα, κάτι έμαθα''.
''Είμαι ευτυχισμένη γυναίκα,απέκτησα όλα όσα ήθελα.Πόσο όμως αγωνίστηκα,πόσο αντιστάθηκα''.
''Περισσότερο από κάθε τι άλλο στη ζωή μου έχω μετανιώσει για τα πράγματα που δεν έκανα και δεν άγγιξα για να μην μετανιώσω''.
''Το θέλω είναι το μισό του κάνω''.
''Όταν ο άνθρωπος έχει εξωτερικά την εμφάνιση ώριμου,έξυπνου,όταν οι κουβέντες του,η συμπεριφορά του έχουν λογική,κάθε αδικαιολόγητη πράξη του χρωματίζεται έντονα,γίνεται εμφανέστατη''.
''Εμείς οι γυναίκες είμαστε μόνες.Μόνες όταν είμαστε άρρωστες,μόνες όταν πονάμε,μόνες όταν κλαίμε,μόνες όταν κουβαλάμε το μωρό στα σπλάχνα μας,όταν υποψιαζόμαστε,όταν ζηλεύουμε,όταν μας απατάνε. Μήπως πρέπει να σκεφτόμαστε ότι οι άνθρωποι, όπως και τα γεράκια, όταν μας κρατούν το χέρι, το κάνουν για τον εαυτό τους, για να αποδείξουν πόσο μεγαλόψυχοι είναι;'
''Γιατί όλα είναι ελεύθερα για το ένα φύλο και όλα απαγορεύονται για το άλλο;''
