Τετάρτη 27 Ιουνίου 2012

Κατερίνη:2 χρόνια εδώ

Έκλεισα αισίως(??) δύο χρόνια σε αυτή την πόλη.

Έφυγα απ'την Αθήνα που με έπνιγε.Εδώ και χρόνια.

Αυτός που είπε ότι ''πρόσεχε τι εύχεσαι γιατί μπορεί να πραγματοποιηθεί'',είχε απόλυτο δίκιο,να μην πω ότι είναι και σοφός...

Εύχεσαι κάτι να έρθει να σε βγάλει από το βάλτο,από το αδιέξοδο και τελικά καταλήγει αυτό που νόμιζες ότι θα σε σώσει,να σε ρίξει σε χειρότερο βάλτο,σε κινούμενη άμμο που δεν μπορείς να ξεκολλήσεις.

Θα κάνω έναν απολογισμό,πρόχειρο,για τα θετικά και τα αρνητικά των 2 αυτών χρόνων.

Άφησα τους γονείς μου που με στηρίζουν στα πάντα.

Στήριξη εδώ;Καμία...

Βοήθεια;Επίσης,καμία...

Παρέες;Καμία...

Κοινωνική ζωή και βόλτες;Ελάχιστες ως καθόλου,έχει καταλήξει η βόλτα μου να είναι το σουπερ μαρκετ.

Δουλειά;Καμία...

Προοπτική;Καμία...Αν δεν ξέρεις τον γνωστό του γνωστού,ΠΑΝΤΑ θα σου παίρνουν το φαι μέσα απ'το στόμα...


Κοινόχρηστα το χειμώνα;Δυσβάστακτα..Στο σπίτι εδώ που μένουμε,φεύγουμε για αυτό το λόγο,το χειμώνα πληρώναμε ίδια κοινόχρηστα με το ενοίκιο,σαν να δίνεις 2 ενοίκια...


Συνενόηση με τον κόσμο;Τρομερά δύσκολη,πλην ελαχίστων φωτεινών εξαιρέσεων...Σαν να μιλάει ένας Κινέζος,με έναν Γάλλο,έναν Ιταλό,έναν Ινδό,έναν Γερμανό,έναν Μεξικάνο,έναν Σουηδό κλπ,κλπ,βάλτε όποια άλλη χώρα σας έρθει,ο καθένας στη γλώσσα του και να περιμένουν να συννενοηθούν...Εγώ εδώ είμαι σαν να προσγειώθηκα από τον Άρη...


Κουτσομπολιό;Το εθνικό τους σπορ. Αυτό βασικά δεν με νοιάζει και τόσο,είναι παντού το φαινόμενο.Όταν δεν έχεις με τι να ασχοληθείς,περιφέρεις τη μιζέρια σου και ασχολείσαι με τους άλλους.Δεν με αφορά η κάθε κυρά Κατίνα,ούτε τι λέει,ούτε τι κάνει.


Επίπεδο κόσμου και επίπεδο διασκέδασης;Τσιφτετέλι,Ποντιακά,Βλαχοκλαρίνα.Σοβαροί καλλιτέχνες έρχονται σπανιότατα,γιατί και να έρθουν ποιος θα πάει να τους δει;Αμφιβάλλω αν θα τους ξέρουν δηλαδή...Θα έρθει ο Στόκας το Σάββατο,όχι εδώ,κάπου έξω,τέλος πάντων,αμφιβάλλω αν ο άνθρωπος θα βγάλει τα έξοδα του,να πληρώσει τους μουσικούς..


Ένα άλλο που μου τη σπάει τρομερά όμως,είναι ότι αν πεις για το καλοριφέρ το χειμώνα,ότι το ανάβουν πάρα πολλές ώρες(στη δική μας πολυκατοικία,3 φορές την ημέρα!!!!!!!!!!!!!!!!!!) σου λένε ''εδώ κάνει κρύο''.Λέω κι εγώ ''παντού κάνει κρύο,στην Αθήνα μόνο βράδυ ανάβουν''.Και έρχεται η κορυφαία απάντηση:'' Έ,στην Αθήνα δεν έχει κρύο''. Φυσικά,όταν εδώ έχει χειμώνα,στην Αθήνα φοράνε μαγιώ και βατραχοπέδιλα και πάνε για μπάνιο,γιατί έχει καύσωνα.Γύρω γύρω καλοκαίρι και στη μέση η Κατερίνη και έχει χειμώνα,μοναδικό,παγκόσμιο φαινόμενο...

Λειτουργία δημόσιων φορέων,ΔΕΚΟ,νοσοκομείου,ΙΚΑ, κλπ,κλπ,κλπ: ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗ.

Στο ταχυδρομείο,σήμερα ο άντρας μου πήρε το 618 νούμερο και ήταν εκείνη την ώρα το 425...Ευτυχώς που παίρνουν τουλάχιστον τα γράμματα και τα συστημένα,σε ένα βιβλιοπωλείο-ταχυδρομικό πρακτορείο,απέναντι,γιατί θα ήθελε 2 ώρες για σχεδόν 200 νούμερα.

Η ΔΕΗ;ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗ με κεφαλαία γράμματα και διπλή υπογράμμιση!!!!!!Το μεγαλύτερο μπάχαλο που υπάρχει στην πόλη.Δεύτερη συνεχή μέρα,είχαν τελειώσει τα νούμερα!!!!!!Σε πεντάχρονο να το πεις,δεν θα το πιστέψει,ας πούνε ότι βαριούνται να δουλέψουν..Βασικά,δεν τα έχω με τον υπάλληλο,που καταβάλλει υπεράνθρωπες προσπάθειες,ένα άτομο να εξυπηρετήσει 100-200.Τα έχω με τους ανώτερους του.

Το νοσοκομείο;'Ήταν μες την πόλη και το πήγανε 7-8 έξω.Εμείς που δεν έχουμε αυτοκίνητο,κάνουμε την προσευχή μας κάθε μέρα,μην πάθουμε τίποτα,γιατί η επόμενη κατοικία μας θα είναι μόνιμη..Κάτω απ'τα ραδίκια,που θα τα κοιτάμε ανάποδα..Για να πας με ταξί θέλεις 24 ευρώ..Υπάρχουν μέρες που έχουμε στο σπίτι 10-20 λεπτά,στην καλύτερη 1 ευρώ.Αν αρρωστήσουμε,ούτε ο Θεός ο ίδιος δεν μας προλαβαίνει...Γιατί για να έρθει ασθενοφόρο,είναι σύντομο ανέκδοτο,ένα υπάρχει για όλη την πόλη...

Φωτεινή εξαίρεση ταχείας εξυπηρέτησης,για να μην λέω μόνο τα άσχημα,είναι ο ΟΑΕΔ και η ΕΥΔΑΠ(ΔΕΥΑΚ λέγεται εδώ) που εχθές μας εξυπηρέτησαν αμέσως.Βέβαια κι αυτοί μας σπάνε τα νεύρα κατά καιρους,κόβουν το νερό χωρίς προειδοποίηση,αλλά έχουμε μόνιμα μπουκάλια γεμάτα,έστω για χρήση,στο μπάνιο,στην κουζίνα,να πλύνουμε τα χέρια μας και τέτοια.

Έκανα ποδαρικό σε αυτή την πόλη,με 40 πυρετό,στο παλιό νοσοκομείο,όπου μου φέρθηκαν σαν να είμαι σκουπίδι,όχι φυσικά όλοι,αλλά μια νοσοκόμα,προισταμένη,τι στο καλό ήταν δεν ξέρω,που δεν αξίζει να βρίσκεται εκεί.Από τα άτομα που σε κάνουν να ντρέπεσαι για το ανθρώπινο είδος.

Απ'την άλλη,έχει και τα καλά της η ζωή εδώ.Υπάρχουν και άνθρωποι ευγενικοί.Υπάρχουν και άνθρωποι που θα σε βοηθήσουν,όχι επειδή τους το επέβαλε κανείς,αλλά επειδή έχουν καλοσύνη.

Οι αποστάσεις είναι κοντινές,προσφέρεται για ποδαρόδρομο.Δεν έχει ανηφόρες,κατηφόρες.Πολύ καλό κι αυτό,γιαυτό έχει και πολλά ποδήλατα.

Περπατάς στο δρόμο και δεν κοιτάς πίσω μην στην πέσουν να σε κλέψουν.

Πάντα ένα νόμισμα έχει 2 όψεις.Δεν είναι και όλα μαύρα.

Νιώθω πολύ κουρασμένη...

Περιμένω να πάμε στο καινούριο σπίτι,να ανοίξει-ελπίζω-η διάθεση μου.












2 σχόλια:

  1. Παντού τα πάντα, παντού τα ίδια...

    Με το καλό να πάτε στο καινούργιο σπίτι, σίγουρα θα τα δεις με άλλη ματιά. Οι εποχές είναι τόσο δύσκολες, ο κόσμος σπάνια γελάει, μόνο η ελπίδα για καλύτερες μέρες μένει.

    Φιλιά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αυτή η ελπίδα μας κρατάει...Αυτό που ελπίζω είναι να γίνουμε πιο ανθρώπινοι,να είμαστε ενωμένοι στα δύσκολα,να έχουμε κατανόηση,να μην προσπαθούμε να βλάψουμε ο ένας τον άλλο...Απλά πράγματα που αν όλοι καταλάβαιναν,θα ήταν παράδεισος η ζωή μας.

    Χαίρομαι πολύ που θα πάμε σε καινούριο σπίτι,πόσο μάλλον που είναι και καινούριας κατασκευής( του 2009!!! και σε απίστευτα χαμηλή τιμή)είμαστε οι δεύτεροι που θα μπούμε,μικρότερο και όχι στο κέντρο. Αυτός που μας το νοικιάζει είναι από τις φωτεινές εξαιρέσεις εδώ,πολύ σοβαρός άνθρωπος,μορφωμένος και ευγενικός.Γιατί να μην είναι ΟΛΟΙ έτσι;

    Φιλάκια γλυκειά μου!Όταν μπουμε στο σπίτι και βολεύτουμε,θα σου στείλω φωτο!Ευχαριστώ για την βόλτα από δω!

    ΑπάντησηΔιαγραφή