Μωβ/ροζ

Μωβ...

Η διάθεση,κάτι μέρες όπως αυτή.Που σηκώνεσαι και έξω βρέχει κι εσύ, ανέκαθεν, δεν συμπαθείς τη βροχή.

Μωβ...

Η διάθεση,κάτι μέρες που δεν σου φταίει τίποτα και σου φταίνε τα πάντα.

Μωβ...

Όταν οι σκέψεις γίνονται περισσότερες από τις λέξεις και δεν ανατέλει κανένα χαμόγελο.

Μωβ...

Όταν το χαμόγελο γίνεται είδος προς εξαφάνιση.

Μωβ...

Όταν η πραγματικότητα σε ξεπερνάει.

Μωβ...

Όταν όλα αυτά που για άλλους είναι καθημερινότητα,είναι δεδομένα,για σένα είναι κάτι που ονειρεύεσαι να έρθει και αργεί.

Μωβ...

Όταν θέλεις τόσο λίγα και καταλήγεις με το τίποτα.



Ροζ.

Όταν ελπίζεις.

Ροζ.

Όταν μετά τη βροχή ο καιρός ανοίγει και χαμογελάει.

Ροζ.

Όταν κι εσύ χαμογελάς.

Ροζ.

Όταν οι βαριές σκέψεις ξεφορτώνουν λίγο από το βάρος τους και γίνονται λίγο πιο φωτεινές.

Ροζ.

Γιατί η ζωή τελικά είναι μια αιώνια εναλλαγή.



Ροζ/Μωβ, Άσπρο/Μαύρο, Κίτρινο/Πορτοκαλί.


Γιατί η ζωή παίρνει το χρώμα που θέλεις εσύ.

Εγώ θέλω να την βάφω ροζ-μωβ. 


Την μια μέρα είμαι πιο χαρούμενη και προσθέτω στο κόκκινο άσπρο και την κάνω ροζ.

Την άλλη μέρα είμαι πιο λυπημένη και προσθέτω μπλε στο κόκκινο και την κάνω μωβ.


Θέλω να μπορώ να είμαι χαρούμενη. Θέλω να μπορώ να είμαι λυπημένη.

Θέλω να μπορώ να γελάω. Θέλω να μπορώ να κλαίω.

Όποτε το νιώθω. Να μην λογοκρίνονται οι διαθέσεις και τα συναισθήματα.



Κανείς δεν είναι πάντα χαρούμενος αλλά και κανείς δεν είναι πάντα λυπημένος.


Όλα ορίζονται από το αντίθετο τους.


Κι εγώ παίρνω το πινέλο και προσθέτω. Πότε άσπρο,πότε μπλέ.


Και ξανά απ' την αρχή. Δικό μου το πινέλο, δικό μου και το χρώμα, δική μου και η επιλογή.