Κάθε κύκλος που κλείνει,ανοίγει ένας άλλος.Δεν έκλεισα τον κύκλο εδώ,αλλά άνοιξα έναν άλλο στην Αθήνα.Για πέντε μήνες.Για δουλειά.
Βέβαια η απουσία θα είναι μεγάλη και σχεδόν βασανιστική,αλλά όλα έχουν ένα τίμημα...Πρέπει να μπω στην αγορά εργασίας ξανά πριν οι πόρτες κλείσουν δια παντός...Γιατί κάθε χρόνο που περνάει και μένω άνεργη,όλο και απομακρύνεται η πιθανότητα να βρω κάτι...
Όσο η αντίστροφη μέτρηση για τα 40 πλησιάζει να λήξει και να τα πλησιάσω απειλητικά,τόσο οι διαθέσιμες δουλειές εμηδενίζονται...Ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλο μας....
Πέντε μήνες...Δεν είναι τίποτα και είναι τα πάντα.
Το 'χω ανάγκη να δουλέψω.Όχι μόνο οικονομική.Αυτή είναι η μικρότερη,αν και δεν μας τρέχουν κι από τις τσέπες.Έχουμε μάθει με τα λίγα.Δεν έχω μάθει όμως να κάθομαι.Είναι βασανιστικό να κάθομαι.Να σπρώχνω την ώρα για να περάσει κι αυτή να μην περνάει.
Θέλω αλλαγές,να βγω έξω,να γνωρίσω κόσμο,να πω μια κουβέντα.Κάτι να αλλάξει.
Μετά,ανανεωμένη και πιο δυνατή,θα προχωρήσω.Θα προχωρήσουμε για την ακρίβεια.
Στην επόμενη φάση.
Για να γυρίσω.
Εκεί που ανήκω.
ΥΓ:Προσωρινά, για ένα πεντάμηνο, κατεβάζω ρολά. Εκτός αν καταφέρω και ξαναγράψω από ιντερνετ καφέ αλλά δεν το βλέπω.Τα λέμε.Με ανανεωμένη διάθεση και ανανεωμένα θέματα και νέα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου