Δευτέρα 5 Νοεμβρίου 2012

Ό,τι βρω...

Κρατιέμαι από ό,τι βρω,για να περνάει ο καιρός...

Βαρετές μέρες...Σαν κουρδισμένοι ζούμε κι οι δυο μας...Οι ίδιες κινήσεις,σαν να μας κρατάνε ένα αόρατο σχοινί και να το κουνάνε άλλοι.Μαριονέτες.

Διάθεση;Μέτρια προς κακή.Λέω μέτρια για να ξεγελιέμαι.Κακή είναι στην πραγματικότητα.

Όταν νοσταλγώ την Αθήνα και θέλω να βρεθώ εκεί,ε,δεν την λες και καλή διάθεση...Όσοι με ξέρουν,ξέρουν πόσο πολύ ήθελα να φύγω μακριά από αυτή την πόλη.Δυο χρόνια μετά,δεν είμαι τόσο σίγουρη ότι αν με ρωτούσε κάποιος τώρα θα ήθελα το ίδιο πράγμα.

Έτσι κρατιέμαι από ό,τι βρω.Από ''σανίδες'' για να μην βουλιάξω. Από τις συνήθειες μου κρατιέμαι. Έχω μπει σε πρόγραμμα,εγώ που ήμουνα χύμα πάντα.Τώρα έχω γίνει φαν του προγράμματος.Αν δεν έχω,αποσυντονίζομαι. Μέχρι και λίστες του τι θα κάνω την επόμενη μέρα ετοιμάζω.Όχι ότι η μια μέρα διαφέρει ιδιαίτερα από την προηγούμενη...Λέμε τώρα...Τυχαίνει όμως και μέρα να έχω να κάνω αρκετά πράγματα και να πρέπει να τα ιεραρχήσω.

Η ζωή εδώ στην Κατερίνη;Βαρετή.Αλλά δεν φταίει η Κατερίνη.Όπως δεν έφταιγε και η Αθήνα που έφυγα.Δεν φταίει το μέρος.Πάντα οι άνθρωποι φταίνε.Αλλά ούτε αυτοί καμιά φορά.Ο εαυτός μας φταίει που είναι ταξιδιάρικο πουλί.Μάλλον έτσι έχω μάθει.Να μην στεριώνω,να θέλω να αλλάζω παραστάσεις.

Λατρεύω τα ταξίδια,αλλά...Οι συνθήκες δεν μου επιτρέπουν πιο μακρινό ταξίδι από το σουπερ μαρκετ δίπλα...

Θυμώνω πολλές φορές με ανθρώπους που έχουν οικονομική άνεση και ξοδεύουν άσκοπα τα χρήματα,σε περιττές υλικές απολαύσεις..Τι με νοιάζει αν έχω τηλεόραση πλάσμα και βλέπω ένα ντοκιμαντερ με ταξιδιωτικό θέμα;Προτιμώ να βρεθώ στον τόπο που γυρίστηκε το ταξιδιωτικό θέμα.Αυτή είναι η φιλοσοφία μου αλλά πάντα σκοντάφτει στον ίδιο παράγοντα:Στα χρήματα.

Τελικά η Ελλάδα μοιάζει με την Ινδία.Όχι μόνο στο μπάχαλο που επικρατεί ούτε στο ότι έχουμε γεμίσει μετανάστες από εκεί,αλλά στις κάστες.Και στην Ελλάδα μοιάζει να υπάρχουν.Το ίδιο αυστηρές.Αν γεννηθείς φτωχός,σπάνια θα ξεφύγεις από αυτό...Σε ελάχιστες περιπτώσεις.Συνήθως αυτό θα σε κυνηγάει πάντα.

Έτσι όπως είπα,ταξιδεύω συνήθως από μια οθόνη.Άλλοτε του υπολογιστή,άλλοτε της τηλεόρασης.

Έτσι,το να έχω δορυφορική είναι το καλύτερο που μπορεί να μου συμβεί!

Συνήθως όλη μέρα βλέπω Ιταλικά κανάλια για να εξασκούμαι στη γλώσσα.Αλλά υπάρχουν και μέρες που κάνω ζάπινγκ και σε άλλα,Ισπανικά,Πορτογαλικά,Γαλλικά,Πολωνικά,Ρώσικα,Κινέζικα και άλλα.Μόνο τα Αραβικά δεν βάζω ποτέ,δεν πατάω καν τα νούμερα που τα περιέχουν.

Μ'αρέσουν και οι διαφημίσεις τους ακόμα!Έξυπνες διαφημίσεις και αστείες πολλές φορές.Πέτυχα και μαγειρική μια φορά σε Ρώσικο,πέτυχα και ειδήσεις στο Κινέζικο,πέτυχα και σειρές που τις έχουμε και σε δικά μας κανάλια σε Ιταλικά και όχι μόνο.

Στο Rai Uno βλέπω κυρίως το απόγευμα ένα κουίζ με ερωτήσεις,στις 8(δική μας ώρα).Μετά στις 9.30(δική μας) έχει το deal.Έχω μάθει μέχρι και τα ονόματα των παιχτών!Το βλέπουμε κάθε μέρα.Στο Rai due βλέπω τα πρωινά τον Τσάρλι!Τον χιμπατζή που έβαζε και στο ΣΚΑΙ πριν το κόψει.Γερμανική η σειρά αλλά οι Ιταλοί τα μεταγλωτίζουν και ευτυχώς γιατί δεν θα καταλάβαινα τίποτα.Τα μεσημέρια στο ίδιο κανάλι βλέπω μια εκπομπή μαγειρικής,πολύ ωραία!Καμία σχέση με τις χαζές δικές μας.Σε κάποια φάση της εκπομπής,μαγειρεύουν και διαγωνίζονται 2 ομάδες για 20 λεπτά.Ωραίες συνταγές συνήθως!Τώρα,εδώ και 2 εβδομάδες,Κυριακή και Τρίτη,μετά το deal, 10.10-10.15(δική μας) βάζει μια σειρά,σε συνέχειες είναι,βάζει κάθε φορά 2 επεισόδια,και είναι πολύ ωραίο!Με μια οικογένεια με 3 κόρες,που το ζευγάρι δεν έχει παντρευτεί γιατί ο άντρας είναι παντρεμένος αλλά η γυναίκα του η πρώτη τον έχει παρατήσει και ούτε ξέρει που είναι για να ζητήσει διαζύγιο και επειδή και στην Ιταλία το 1967,στο Τορίνο,οι αντιλήψεις ήταν το ίδιο σκουριασμένες σαν να ήταν Ελλάδα,τους κοιτάνε με μισό μάτι επειδή δεν έχουν παντρευτεί.Αυτή τη σειρά τη λάτρεψα από την αρχή!

Σε ένα άλλο Ιταλικό,στο Rete 4,βάζει τα Σάββατα ''Νόμος και Τάξη'',τα ίδια που έβαζε και σε μας και βάζει ακόμα στο ALPHA,αλλά σε εμάς τα βάζει όταν δεν έχει τις υπόλοιπες σάχλες με μαγειρικές,reality,Νικολούλη και τέτοια.

Αλλιώς στα δικά μας κανάλια όλο βλακείες,λίγα αξίζουν,το πρωί ψιλοβλέπω στον ALPHA το χορεύοντας στη σιωπή αλλά τελειώνει,την Κατακουζήνα το μεσημέρι που τρώμε βλέπουμε με τον άντρα μου και έχουμε μάθει την ατάκα πριν την πούνε για 1.290.453 φορά που το έχουμε δει,τις Τετάρτες βάζει Ελληνικές ταινίες ευτυχώς,τα Εγκλήματα βλέπω στο ΑΝΤ1 το απόγευμα.

Τις άλλες ώρες δουλειές στο σπίτι,μαγείρεμα,και ατέλειωτες ώρες βαρεμάρας.

Δεν είμαι άνθρωπος που αντέχει έτσι..Όσο πιο απασχολημένη είμαι τόσο πιο ευτυχισμένη είμαι..Αλλά η ζωή με αντάμειψε με την ανεργία...Άλλοι δουλεύουν και γκρινιάζουν και περιμένουν το Σαβ/κο.Εμένα οι καθημερινές ήταν η ζωή μου όσο δούλευα.Λάτρευα να δουλεύω.Ακόμα κι όταν δούλευα δωδεκάωρα.

Αλλά είπε κανείς ότι η ζωή είναι δίκαια;Όποιος το είπε,ας το ξανασκεφτεί.

Έχω κάνει την αυτοκριτική μου και ξέρω πως αν δούλευα θα ήμουνα πολύ καλή.Επειδή ακριβώς το νου μου δεν θα τον είχα σαν άλλους πότε θα φύγω τριήμερο με την παρέα γιατί ούτε τριήμερα φεύγω ούτε παρέα έχω.Είμαι ευγενική και υπομονετική.

Μάλλον όμως δεν φτάνει να θες κάτι.Στη συγκεκριμένη περίπτωση,στο θέμα δουλειά δεν φτάνει να θες να δουλέψεις.Δουλειά θα βρεις αν είσαι τυχερός.Αν βρεθείς την κατάλληλη ώρα στο κατάλληλο μέρος.Αλλά κυρίως αν γλείψεις περισσότερο.Εγώ δεν έχω μάθει έτσι.Άρα...Σπιτάκι μου.

Να πιάνομαι από ό,τι χαζομάρα βρω...Να περνάει ο καιρός..

ΥΓ:Κλείνω για δω deal.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου