Σάββατο 24 Νοεμβρίου 2012

Σαββατοκύριακα

Άλλο ένα Σαββατοκύριακο..Βαρετό όπως πάντα.

Απορώ με τους ανθρώπους που το λατρεύουν,οι 90% το λατρεύουν.Προφανώς όσοι το λατρεύουν ανήκουν σε 3 κατηγορίες:α) εργαζόμενοι, β)μαθητές-φοιτητές, γ)όσοι έχουν παρέες,χρόνο και χρήμα για εκδρομές. Στην δεύτερη κατηγορία ανήκουν αρκετοί.Στην πρώτη,όχι και τόσοι,με τόση ανεργία.Στην τρίτη κατηγορία,ανήκουν αρκετοί.Μπορεί να υπάρχει κρίση αλλά κάποιοι δεν εγκαταλείπουν το lifestyle ποτέ,κοινώς η μύτη δεν κατεβαίνει.Θα μου πεις με το να πας μια εκδρομή σημαίνει ότι έχεις ψηλά τη μύτη;Όχι βέβαια,εννοείται πως όχι!Αλλά κάποιοι εν μέσω κρίσης έχουν ένα στυλάκι lifestyle που μου τη σπάει.Άσε,τέλος πάντων,δεν μπορώ να το εξηγήσω,χωράει ανάλυση.

Πάντως ακόμα κι όταν ανήκα,στο παρελθόν,αρχικά στην δεύτερη κατηγορία,μαθητών και φοιτητών,αλλά και μετά που ανήκα στην πρώτη,των εργαζομένων,πάλι μου την έσπαγε το Σαββατοκύριακο.Lifestyle δεν ήμουνα ποτέ,μάλλον προς το σπασίκλας και φυτό έκλινα.Με την καλή έννοια.Λέω με την καλή έννοια γιατί εκτιμούσα τη γνώση,σαν μαθήτρια και φοιτήτρια,όταν ήμουνα στην τάξη ήμουνα στην τάξη(καλά,σχεδόν πάντα,υπήρχαν και εποχές που κοίταζα από το παράθυρο),και όταν δούλευα,ακριβώς επειδή τον περισσότερο καιρό ήμουνα άνεργη,εκτιμούσα την δουλειά.Δεν ανήκω στη μερίδα ανθρώπων που ξεκινάνε με γκρίνια τη δουλειά.Αυτοί δεν εκτιμούν ότι σε περίοδο κρίσης έχουν ακόμα δουλειά.Μακάρι να είχα δουλειά κι ας δούλευα και Κυριακές.Έτυχε διάστημα που δούλευα και Σαββατοκύριακα και δουλευα και 12 ώρες τις καθημερινές.Μιλάμε η απόλυτη ευτυχία για μένα!Τα Σαββατοκύριακα δεν ήταν υποχρεωτικό,αν ήθελες πήγαινες,εγώ συνήθως πήγαινα έστω λίγες ώρες.Έβαζα το discman,τα cd μου και έγραφα στον Η/Υ.Ήταν το πιο ευτυχισμένο διάστημα της ζωής μου!

Όσο πιο πολύ απασχολημένη είμαι,τόσο και πιο ευτυχισμένη.Δεν είμαι άνθρωπος που μπορεί να κάθεται σε μια καρέκλα και να κοιτάει το ταβάνι.Κοινώς,ησυχία δεν έχω.Κάτι θέλω να βασανίζω και να με βασανίζει όλη την ώρα.Με την καλή έννοια.Δεν με βασανίζει.Βασανίζομαι όταν δεν έχω τι να κάνω και αυτό κυρίως συμβαίνει τα Σαββατοκύριακα.

Κατά μια περίεργη έννοια,σαν άνεργη,θα περίμενε κανείς ότι όλες οι μέρες είναι ίδιες.Είναι,εν μέρει.Βαρετές.Το Σαββατοκύριακο όμως είναι έξτρα βαρετό.Σαν να λέμε,αν υπήρχε βαριεστημόμετρο(κλίμακα μέτρησης βαρεμάρας) με ανώτερο το 10,οι καθημερινές είναι στο 7 και τα Σαββατοκύριακα στο 9,κάποιες φορές και στο 10.Κυρίως κάποιες Κυριακές που η τηλεόραση δεν έχει ούτε μια ταινία.Η προηγούμενη Κυριακή άγγιζε τα όρια της παράνοιας η διάθεση μου,δεν είχε τίποτα η τηλεόραση,η δική μας,αλλά δεν είχε τίποτα και η δορυφορική..Τα Ιταλικά κανάλια,το rai uno,που βλέπω τις δυο εκπομπές,στις 8 η ωρα και μετά στις 9.30,δεν τις είχαν,είχε κάτι,δεν θυμάμαι,φόρμουλα,ράλι,κάτι τέτοιο νομίζω.Μιλάμε μόνο που δεν άρχιζα το μοιρολόι από τη βαρεμάρα!

Κάπως έτσι άρχισα να μπαίνω και να βλέπω παλιές σειρές,κωμωδίες κυρίως,όπως τον αστυνόμο Μπέκα,όπου είδα και τα 2-3 επεισόδια που δεν είχα δει(περίεργο,γιατί τα υπόλοιπα τα έχω δει από 5 φορές) και τώρα άρχισα να βλέπω το ''σ'αγαπώ,μ'αγαπάς'' και έχω ξεραθεί στο γέλιο,εχθές δάκρυσα με την Παπαδοπούλου,κάτι ατάκες,ψόφησα!Κι ας τα έχω δει 5 φορές κι αυτά,το κάθε επεισόδιο.

Προβλέπω και τώρα αυτά να δω σε λίγο,όταν βάλω το φαγητό που θέλω να κάνω στο φούρνο.Γιατί εκτός τις κωμωδίες το έχω ρίξει και στη μαγειρική,όλο και κάτι φτιάχνω,εύκολες συνταγές με ό,τι έχω στο σπίτι.Θα κάνω μια ωραία συνταγή που βρήκα σε ένα site,με ψωμί τοστ,τυρί φέτα,τυρί κίτρινο,γάλα,αυγό,και γίνεται σαν τυρόπιτα.Τές πα..

Προς το παρόν πάω να στύψω μια πορτοκαλαδίτσα,να πάρω τις βιταμίνες μου και μετά θα φτιάξω το φαγητό σιγά σιγά,μέχρι να κόψω το τυρί,το ψωμί τόστ,θα περάσει η ώρα για να μπει και στο φούρνο.

Μεθαύριο που γιορτάζει ο άντρας μου,αν και δεν προβλέπω να έρθει και κανείς,εκτός αν έρθουν 2 φίλοι του,εγώ πάντως θα φτιάξω μια πίτσα και κάτι λουκανικοπιτάκια,με δική μου ζύμη όλα αυτά.Πήρα και από μια χρωματιστή πιπεριά,πράσινη,κόκκινη,κίτρινη,πορτοκαλί.Μια σακούλα με 4 χαρτάκια στο σουπερ μαρκετ,από μια πιπεριά,λίγο αστείο αλλά δεν σε υποχρεώνει να πάρεις πολλές.

Αυτά μέχρι στιγμής.Βαρετά και ανιαρά.Με βαρετούς χαιρετισμούς(όπως λέμε με αγωνιστικούς χαιρετισμούς).


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου