Οι άνθρωποι...

Οι άνθρωποι...

Πληγώνουν...

Απογοητεύουν...

Λένε ψέματα...

Αδικούν...

Δεν εκτιμούν...

Ζηλεύουν...

Φέρονται με εγωισμό...

Φέρονται αλαζονικά...

Φέρονται με κακία...

Ερχόμαστε για λίγο και φεύγουμε...Στο μέσο της γιορτής φτάνουμε,στο μέσο της πάλι φεύγουμε. Ούτε την έναρξη προλαβαίνουμε,ούτε τη λήξη...

Στροβιλιζόμαστε σαν φύλλα στον αέρα, μας παρασέρνει και μας βγάζει όπου θέλει.Το κύμα μας αναλαμβάνει και μας αλλάζει πάλι ακτή.Όπου θέλει θα μας ταξιδέψει.

Άλλοι δεν τους ταξιδεύει ποτέ ο αέρας.Άλλους τους πάει ταξίδια συνεχώς.

Άλλων το μυαλό δεν ταξιδέυει και άλλων δεν έχει σταματήσει ποτέ τις διαδρομές.

Άλλοι αγαπούν τα ταξίδια της γνώσης και άλλοι κλείνουν τις πόρτες της νωρίς. Η γνώση δεν τελειώνει ποτέ.Τα μάτια της ψυχής μένουν ανοιχτά.Όσο εμείς φροντίζουμε να τα αφήνουμε ανοιχτά.

Στο τέλος τι μένει;

Εμπειρίες.Αυτό μένει.Συλλογή εμπειριών.Να έχεις να θυμάσαι.Έστω κι αν δεν θυμάσαι πάντα τα ευχάριστα μόνο.

Σημασία έχει να θυμάσαι...

Σημασία έχει να αφήνεσαι...

Σημασία έχει να είσαι ανοιχτός σε εμπειρίες...

Σημασία έχει να έχεις ανοιχτά τα μάτια του νου,της γνώσης,της ψυχής...

Κάποτε όλοι θα σ'αφήσουν μόνο με τον εαυτό σου.Άλλωστε απ'την αρχή μόνο αυτόν είχες,και στο τέλος με αυτόν πάλι θα είσαι.Στην πορεία της διαδρομής,σε κάθε στάση,μπορεί να μπαίνουν στη ζωή διάφοροι,αλλά ποτέ δεν ξέρεις αν και πόσο θα μείνουν.

Αν η ζωή ήταν λεωφορείο ποτέ δεν ξέρεις πότε θα μπει κάποιος, αν θα μείνει μέχρι το τέλος, αν θα κατέβει σε λίγο.Το κυριότερο; Δεν ξέρεις κι εσύ αν θα μείνεις για πολύ, πότε και πόσο.Σε μια κατάσταση,σε μια σχέση,σε μια φιλία.Σε οτιδήποτε.Όλα στη ζωή έχουν την αίσθηση του προσωρινού.

Η λέξη ''πάντα'' είναι μια καραμέλα των ερωτευμένων και των μεθυσμένων.

Μπορεί να τα λέω τόσο ωμά,αλλά η ζωή μου τα δίδαξε.Και δεν φταίνε πάντα οι άλλοι.Μπορεί να μένουν εκείνοι και να φεύγουμε εμείς.Με την διαφορά ότι για να φεύγουμε κάτι θα έχει προηγηθεί.Κάθε δράση φέρνει αντίδραση,στην απόλυτη ηρεμία δεν σου καρφώνει να τα διαλύσεις όλα.

Όλα μα όλα γεννούν εμπειρίες.Γεννούν εικόνες.Μπορεί όχι πάντα ευχάριστες.Αλλά είπαμε:στον απολογισμό όλα μετρούν.

Ευχάριστα,δυσάρεστα,λάθη,σωστά,χαρές,λύπες,καταστροφές,ευτυχία,δυστυχία,δάκρυ,
χαμόγελο,γέλιο,ταξίδι,παρέα,μοναξιά,συντροφικότητα,έρωτας,αγάπη,απομόνωση,
απογοήτευση,ψέμα,αλήθεια,γνώση,θύμηση,λήθη.

Όλα αυτά είναι με μια λέξη: ΖΩΗ.

Κάθε τι από το αντίθετο ορίζεται και όλα σφιχταγκαλιασμένα πορεύονται.Λύπη χωρίς χαρά δεν στέκεται και το αντίθετο.

Άνθρωποι...

Σ'απογοητεύουν...

Αλλά είμαστε κοινωνικά όντα...Δεν ζούμε μόνοι...Μόνος ζει ο Θεός...Εμείς σαν ημιτελή όντα μας συμπληρώνουν οι άλλοι.

Μόνο αυτά τα αθώα ματάκια δεν πληγώνουν...

Γιατί σε αντίθεση με τον άνθρωπο,το ζώο ΘΥΜΑΤΑΙ.

Θυμάται το καλό που του έκανες και στο ανταποδίδει κάθε στιγμή.

Η σκυλίτσα αυτή έκανε 7 μωρά.Είναι στη γειτονιά μας,σε ένα στενό,αδιέξοδο,πριν την πολυκατοικία,την έχουν κάποιοι,που δεν τους ξέρουμε,έτσι έχω την εντύπωση τουλάχιστον.Μας αφήνει και τα πλησιάζουμε γιατί την έχουμε επανειλημμένα ταίσει,την έχουμε επανειλημμένα χαιδέψει και της έχουμε δείξει αγάπη.